Kon het weer veel beter zijn op die 30^ste maart in 2014?  We denken het niet.  Op die dag trokken we, in samenwerking met de cultuurraad, naar Gent, inderdaad, voor een dagje cultuur.

We waren met 33 mensen, waarvan ongeveer de helft KWB-ers.  Natuurlijk hopen we stiekum dat die andere helft ook nog de weg vindt naar onze afdeling.

Na een tweetal uurtjes kwamen we aan in Gent.  Nee, we hadden eerst geen sigthseeing gedaan in de voorsteden van Gent, we hadden enkel de pech dat er wat wegwerkzaamheden aan de gang waren in de omgeving van Gentbrugge, en dat heeft natuurlijk zijn weerslag tot een stuk voor Destelbergen. In het vervolg zullen we toch maar – net zoals alle borden tot vervelens toe herhalen –  eerst best eens www.wegenenverkeer  raadplegen.

Dus, met een half uurtje vertraging kwamen we aan in Gent, maar geen probleem, de timing was royaal genomen, en er bleef ruim voldoende tijd om ons eerste evenement “Lang leve de TV”, in de St. Pietersabdij te bezoeken.

Voor de meesten van ons was het al nostalgie troef : de pet van “de Schipper”, de jas van “het Manneke”, de stoel en telefoon van “Joske Vermeulen” en allerhande legendarisch geworden andere requisieten en beeldfragmenten uit de tijd van toen.   Wat waren Pros Verbruggen, Tony Corsari, Fred de Bruyne en Rik de Saedeleer nog jonge knapen.  Zelfs Pol Jacquemyns zag er nog redelijk goed uit in die tijd!!

Het stond ook iedereen vrij een beetje rond te snuffelen in en op de decors, en wat TV-programma’s uit te testen. Zo kon je de “IQ-Kwis” eens winnen, “Mag ik u zoenen” in praktijk te brengen in het juiste decor, en de nieuws- en weerberichten naar zijn of haar goeddunken aan te passen.  De mensen die liever samen met Kaatje op de foto gingen konden dat natuurlijk ook doen.

Na afloop van het bezoek konden we een kom soep en broodjes nuttigen in het enige echte café van FC De Kampioenen.  Het was eenvoudig maar lekker.  Ik moet echter wel toegeven dat bij mijn weten niemand de Boma-worst getest heeft.

Daarna was het tijd om Gent te bezoeken.  Onze gids leerde ons deskundig het verschil tussen steen- en stinkend rijk.  Ook weten we nu waarom de Schelde afgebeeld wordt als man en de Leie als vrouw, en hij verklaarde ons ook deskundig waarom mannen niet altijd gelukkig zijn als ze hun 25-jarige huwelijksjubilé vieren.  Ook heeft de maagd in het wapenschild van Gent geen enkel geheim meer voor ons.  Kortom, het werd een interessante en ludieke uiteenzetting over de achtergrond van Gent en zijn bewoners. Natuurlijk bleef er ook plaats om de meer bekende omgeving van Gent, zoals het “Patershol”, het “Gravensteen”, het “Gerard de Duivelslot”, de “Schapenstal” (ook bekend als Stadshal)  en de Korenlei en Graslei te bekijken.

Nadien was het tijd om het 95-meter hoge Belfort te bezoeken.  De bedoeling was om die 250 trappen naar boven te klauteren, maar eigenlijk... na onze wandeling had niemand nog echt de fut om daar aan te beginnen.  Maar niet getreurd.  Waarom zijn er liften uitgevonden?  Die moeten toch ook gebruikt worden.  Anders staan die daar maar te roesten, net zoals de twee draken die onderaan uitgestald waren, en inmiddels vervangen waren door een derde exemplaar dat trots bovenop het belfort stond te schitteren.

Er werd ons ook in detail uitgelegd waarom de woorden “Belfort” en “Schijter” onlosmakelijk verbonden waren.  We hebben ons best gedaan, maar hebben bovenaan – op de plaatsen waar de torenwachters patrouilleerden – toch geen restanten van dit gebruik meer gevonden.  Waarschijnlijk was de kuisploeg net langs geweest.

Omstreeks 17.15 hielden we het voor bekeken en zijn we afgezakt naar de bus, maar niet zonder eerst een kleine omweg te maken, omdat er hier en daar toch wel iemand last kreeg van een droge keel.  (het was warm – weet je wel)

Omstreeks 18.00 uur zijn we dan vertrokken.  Het heeft even geduurd voor we goed en wel Gent verlaten hadden, maar ja, er waren meer mensen die de zon gezien hadden en die maakten het verkeer er natuurlijk ook niet rustiger op.

En dat was het einde van een gezellig en leerrijk dagje Gent. 

Wat kan er verbeterd worden?  Misschien in het vervolg onze kruiwagen van de vissersprijskamp meepakken zodat we daar enkele bakjes kunnen opladen, want het was warm, héél warm, en sommige mensen kregen echt héél veel dorst.  En om pinten te pakken bleef er niet veel tijd.

En moeten we niet één van de 7 Werken van Barmhartigheid, zoals die ook aan een voorgevel van een huis aan het Patershol afgebeeld werden, indachtig blijven?  De dorstigen laven is één van die werken, misschien wel het belangrijkste???

Kortom : een heel interessant dagje dat zeker voor herhaling vatbaar is.   

Bekijk alle foto's op de fotopagina: http://kwbkwaadmechelen.wix.com/fotopagina-#!cultuurbus-gent/con6

Uw verslaggever: Dré Vennekens