Sommige mensen begonnen zich al af te vragen waar dit verslagje bleef want we zijn nu al een maand later.  De mensen die dit in vraag stellen zijn geen echte vissers.  Een echte visser moet geduld hebben, en als je iets wil lezen over vissen, dan moet je ook geduld hebben.  Zo werkt dat.  Bij mij toch.

Op zaterdag, 9 juni hadden wij dus onze vissersprijskamp en eigenlijk waren de vooruitzichten voor die dag niet zo schitterend.  Het is moeilijk te begrijpen bij de huidige temperaturen maar Frank had toch een spatje regen voorspeld. Maar Frank was mis.  En Sabine was nog veel misser want zij had er zelfs twee voorspeld.  Maar – waar ZIJ niet aan gedacht hadden - WIJ hadden tijdens de Kapellekesviering, 10 dagen daarvoor, onze voorzorgen genomen.  Want wij hebben toen de hele avond nog verder gebeden voor schoon weer.  Dat viel niet zo erg op, maar toch is het zo.  En Maria had ons gebed verhoord.  En daar kunnen 10 Franken of Sabines niet tegenop.

Het werd dus een prachtige dag.  Zoals steeds was Gaston in ’t holst van de nacht al naar ginder gereden om een paar bakskes bier en cola in de frigo te stoppen (van vissen krijg je dorst – een echte visser weet dat) en natuurlijk stond hij van voor de middag weeral paraat om alles in goede banen te leiden want er kon ingeschreven worden vanaf 12.30.

Van 13.00 tot 17.00 werd er dan gevist en de afwezigen hadden ongelijk want het werd spannend.  Er werd een hevige strijd gevoerd, niet alleen om de eerste plaats.  Want de vis was sterk dit jaar.  Héél sterk.  Wat zou de gemeente hem te eten geven ?  Van sommige vissers werd zelfs de lijn letterlijk uit de handen gesleurd.  En die lijn heeft nog verscheidene km afgelegd.  Niet altijd rechtdoor natuurlijk want zo groot is die vijver nu ook weer niet.

Maar je zag het onmiddellijk.  Dit was het ernstige werk.  Dit was niet voor amateurs.  Er bleef zelfs geen tijd om pauze te nemen.  Marc had niet eens de kans om de kruiwagen bij te vullen met bier, zo hevig ging het er aan toe.  Maar om 17.00 uur werd de wedstrijd afgefloten want toen waren de uitslagen bekend.  Er moesten geen verlengingen gevist worden.  Ondanks de sterke vis bleven er na afloop gelukkig toch nog evenveel deelnemers over als in het begin, dus moesten we niet naar vermisten zoeken en kon er met de officiële prijsuitreiking gestart worden, en die zag er zo uit :

Willy Van Hoovels belandde op de 4^de plaats met 9 vissen, net voorafgegaan door Bart Joris en Frans Mondelaers die met 10 vissen op een gedeelde 3^de plaats eindigden.  De runner-up was Stefan Van Aerdewegh met 13 vissen, en de grote winnaar was Karel Vos met maar liefst 21 exemplaren.  

En degenen die niet in de prijzen vielen ?  Och mannen, we hebben een toffe namiddag gehad, we hebben achteraf nog wat gezellig samen zitten babbelen (venten ondereen, weet je wel) en volgende keer beter.  En deelnemen is belangrijker dan winnen, maar winnen is natuurlijk inderdaad wel plezanter.

Dank voor jullie komst en tot de volgende keer.