Verslag KWBid 28 april 2021.

Volgens Els Vanhoof draaien de parlementaire debatten rond de thema’s: versoepeling abortuswetgeving, euthanasie bij dementie en euthanasie bij psychisch lijden.  Voor Euthanasie na voltooid leven is er nog geen parlementair debat gevoerd.

 Voor elk van de thema’s bleef ze stilstaan bij:

-        de grootte van het probleem (de cijfers),

-        de argumenten,

-        de houding van de partijen. 

De “progressieve” coalitie van liberalen, groenen, socialisten en communisten in parlement leggen volledig de nadruk op de individuele vrijheid en wilsbeschikking.

Wat meer uitgebreid kwam het standpunt van de CD&V aan bod.  Zij kiest voor meer wetenschappelijk onderzoek, strengere voorwaarden bij abortus en euthanasie in geval van dementie en psychisch lijden.  Ze is tegen euthanasie bij voltooid leven.

In het commentaar op het betoog van Els Vanhoof wijst Bart Raymaekers op het onderscheid/morele en politiek/juridische benadering.  

Het ethisch-morele is geen kwestie van wat mag wel of wat mag niet maar wel: wat is menselijk. Centraal staat de menselijke waardigheid en de ruimte om te oordelen.

 Zijn betoog draaide rond drie tendensen maar ook paradoxen.

 1. Zelfbeschikking en de grenzen daarvan.

In de moderne samenleving staan zelfbeschikking/autonomie/vrijheid centraal.  Maar in vele uitzichten, die ons tekenen in het diepste van wie we zijn, kiezen we niet zelf: afkomst, geslacht, zoon of dochter van….

 2. Individu/relatie

In de samenleving van vandaag wordt gedacht vanuit het individu met als hoogste waarde de zelfontplooiing en ik doe wat ik wil!  Maar mens zijn en waardig leven heeft ook te maken met een relatie met de anderen.  Levenseinde heeft (hopelijk) altijd ook te maken met relatie: de partner, de kinderen…

 3. Voltooid/onvoltooid

Wat is voltooid ? Het debat hierover wordt in Nederland volop gevoerd.  Het gevaar bestaat dat men de menselijke waardigheid van de derde en vierde leeftijd gaat afwegen tegen de sociaaleconomische “waarde”.

 Beide sprekers zitten op hetzelfde spoor en onderlijnden:

 -   De noodzaak van een grondig wetenschappelijk onderzoek en evaluatie alvorens wetten op te stellen.

-   Het belang van het open gesprek en het luisteren naar elkaar en het overstijgen van ideologische standpunten.

-   Het recht op bescherming van het leven ook slaat op het ongeboren leven

-   De complexiteit en de gelaagdheid van de mens maken een “wit-zwart” antwoord niet mogelijk.

-   Verwerpen de banalisering van abortus tot een gewone medische ingreep.

-   De grenzen aan de zelfbeschikking.

De inleidingen lokten vele vragen uit en boden heel wat stof tot nadenken.

Mevr Vanhoof en dhr Raymaekers, dank voor jullie erg gewaardeerde inbreng.